De wederzijdse aan- en verkoopbelofte als alternatief voor het compromis?

Is er een akkoord over de aankoop van je nieuwe woning? Proficiat! Nu wil je graag zo snel mogelijk een bewijs en moet dus alles zwart op wit worden vastgelegd. Sluit je een compromis of een wederzijdse aan- en verkoopbelofte? Beide principes zijn bindend, al zijn er ook verschillen.

Sluit je met de verkoper een compromis of onderhandse verkoopovereenkomst, dan maakt die de verkoop definitief en begint een termijn van vier maanden te lopen waarbinnen de verkoop geregistreerd moet worden. Van zodra het compromis afgesloten is, moet de notariële verkoopakte dus binnen de vier maanden ondertekend worden.

Meer informatie over het compromis, vind je hier.

Even bindend, maar soepeler

Wil je niet gebonden zijn aan die termijn van vier maanden, dan kan de verkoop ook vastgelegd worden met een wederzijdse aan-en verkoopbelofte. Voor wie bijvoorbeeld nog in een echtscheidingsprocedure zit, kan het beter zijn om de eigenlijke verkoop nog even uit te stellen tot het moment van het sluiten van de akte. En dat is meteen ook het grootste verschil met een compromis. Laat je een onderhandse verkoopovereenkomst niet binnen de termijn van vier maanden volgen door de notariële akte, dan moet je ze laten registreren en daar registratierechten op betalen. De wederzijdse aan- en verkoopbelofte is even bindend als het compromis maar wel soepeler.

Hoe gaat het in zijn werk?

De wederzijdse aan- en verkoopbelofte bestaat uit een verkoopbelofte enerzijds en een aankoopbelofte anderzijds. De verkoper ‘belooft’ om de woning gedurende een bepaalde termijn en tegen bepaalde voorwaarden te verkopen aan de kandidaat-koper. De kandidaat-koper verbindt zich ertoe te kopen. Ze verlenen elkaar een optie, tot de eigendom overgaat naar de koper bij het verlijden van de akte. Het kan zijn dat je als koper hiervoor een optievergoeding moet betalen. De eigenlijke verkoopovereenkomst is pas officieel als de optie wordt gelicht - en dan wordt de optievergoeding verrekend met de overeengekomen verkoopprijs.

Juridisch zwakker

Een wederzijdse aan- en verkoopbelofte is juridisch zwakker dan een onderhandse verkoopovereenkomst. Er is enkel de wederzijdse ‘belofte’ om in de toekomst de woning aan te kopen en te verkopen. Bedenkt een van de partijen zich, dan kan de koop niet afgedwongen worden en kan je als koper of verkoper eventueel enkel een schadevergoeding bekomen. Bij een onderhandse verkoopovereenkomst is dat wel het geval omdat de koop dan al gesloten is.

Voordelen

Het voordeel van de wederzijdse aan- en verkoopbelofte voor de verkoper? Er is de optievergoeding die hij kan houden als de koop niet doorgaat. En zo is er toch wel wat zekerheid. En voor jou als koper? Het is soepeler. Je bent niet gebonden aan de termijn van vier maanden én kan de optie overdragen. Zolang de notariële actie niet is verleden, kan je als koper beslissen om het goed te kopen op naam van je kinderen of met je vennootschap. Zo’n wijziging is niet mogelijk met een compromis.

Het is in elk geval een vrij ingewikkelde procedure. Vooral als koper moet je goed ingelicht worden. Omdat de wederzijdse aan- en verkoopbelofte bindend is, is het belangrijk dat het document nauwkeurig opgesteld wordt. Laat je zeker bijstaan door een notaris of vraag raad aan onze experts.